समय आरुका फूलहरूमा

हाम्रो समय शताब्दीकै सबैभन्दा निर्वस्त्र भएर

हामी सामू पसारो परेको छ ।

 

 

ढकमक्क फुलेका आरुका फूलहरूमा 

समय पुनःपरिभाषित हुन खोजिरहेको छ

यत्तिखेर सबैभन्दा रोमहर्षक भएर फूलेका आरूका फूलहरूमा 

समयले रुपान्तरित हुन खोजिरहेको छ ।

 

 

हुनता समय यत्ति नै बेला 

सबैभन्दा उकुसमुकुस भएर निस्सासिएको छ 

निकासा थुनिएको समाहा भएर समय हामीबीच इन्तु न चिन्तुमा छ ।

 

 

आम मान्छे सोध्छन् के पीडान्तको क्षण आउँछ कि आउँदैन ?

प्रश्न सूचक हेराईको घेरामा पारेर यक्ष प्रश्न गर्छन् 

हामीहरूले भोगिरहेको सासनाको अन्त्यहीन लस्कर हाम्रो आँगनबाट हट्छ कि हट्दैन ?

 

 

म आरूका फूलहरूले ढकमक्क हाँगामा बसेर 

घाइते परेवाले घाउ कन्याएको हेर्ने आँखा चिम्म गरेर बसेको छु

निस्सीम आकाशमा कावा खाने परेवाहरूको प्वाँख काटिएको हेर्न नसकेर 

अत्ताल्लिदैँ सम्हाल्ने हातहरूको खोजीमा छु  ।

मलाई मेरो माटो/समय चक्लाबन्दीमा पारेको हेर्न 

विवस पारिएकाहरू प्रति आक्रोस पोख्न कविता लेखिरहेको छु ।

 

 

प्रिय भावक

तपाईँ मेरो यो कविता सुनेर 

भावुक बन्न सक्नु हुन्छ भने 

म कविता लेख्न छोड्ने छैन 

होइन भने ...............।

hanx

Madan k.c.

Dhurkot Rajasthal-2

dhura dharapani

Gulmi Nepal