`` दसैँ तिहार मा घर आउन पइन तस्बिर मा नै टिका लगाउनु
निमंत्रना थियो दिदि को तिहारमा घर आउनु यस पालित आउन पइन तस्बिर मा नै टिका लगाउनु !!
`` स्नेहले भरिएर बुबा आमा को मन रोला सबै मिलि संगै बसी एकि साथ रमाउनु जमरा ली अशिराबाद दिदै तस्बिर मा नै टिका लगाउनु सम्झना ले छाती पोल्ला पिहारी को कहिले लेखा बेसी धाउनु यस पालित आउनु पिना तस्बिर मा नै टिका लगाउनु थाली भरि सप्त रंगी टिका फुलमाला लिउनु बाधताबस आउनु पिना तस्बिर मा नै टिका लगाउनु !!
`` तेल पानीको कलास बोकी दुबो ली फेर लगाउनु सप्तरंगी टिका पछी मखमली मल लगाउनु यसपाली त आउनु पिना तस्बिर मा नै टिका लगाउनु रहर थियो आमा रहर थियो बाबा इह्छ्या प्रबल थियो दिदि प्रतक्षमा आसिर्बाद पाउनु दशी तिहार मा आउनु पिना तस्बिरमा नै टिका लगाउनु !!!
धन्यवाद
हाल गजियाबाद (भारत)
कविता >>> सुर्य खड्का पिपलधारा ८ (बराजा) गुल्मी नेपाल
प्रस्तुतकर्ता
हाम्रो गुल्मी
गुरुवार, 28 अक्तूबर 2010
मेरो अनुरोध >> नारायण थापा पिपलधारा 05 गुल्मी नेपाल
प्रस्तुतकर्ता
हाम्रो गुल्मी
बुधवार, 27 अक्तूबर 2010
लान्छौ भने हाँसो दिन्छु सक्दिन म आँसु दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
सबले साथ छोडे पछि एक्लै बाच्न सिकेको छु
छाती भित्र मुटु जल्दा आँसुले नै निभाएको छु !
लान्छौ भने तर दिन्छु सक्दिन म जुन दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
फाट्दा खेरी मेरो मन आँसुले नै सिएको छु !
मर्छु भनि जहर आफ्नै आँसु पिएको छु !
लान्छौ भने बिहानी दिन्छु सक्दिन म रत दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
तन सुकेर लौरी बन्दा आँसु संगै जीवन बग्दा
एक्लै बसी रोएपछि आँसुले पिर बगाई लाँदा
लान्छौ भने फुल दिन्छु सक्दिन म काँडा दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
जब आउछ आँसु आँखामा थोरै दुख बगाई लान्छ
हाँसो संगै खित्केर आँखाबाट आँसु बग्छ !
लान्छौ भने हाँसो दिन्छु सक्दिन म आँसु दिन
लान्छौ भने हाँसो दिन्छु सक्दिन म आँसु दिन !
धन्यवाद !
उही तपाइको चिरपरिचित साथी तथा हाँस्य बंग्या कलाकार
नारायण थापा पिपल -धारा 5 गुल्मी नेपाल
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
सबले साथ छोडे पछि एक्लै बाच्न सिकेको छु
छाती भित्र मुटु जल्दा आँसुले नै निभाएको छु !
लान्छौ भने तर दिन्छु सक्दिन म जुन दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
फाट्दा खेरी मेरो मन आँसुले नै सिएको छु !
मर्छु भनि जहर आफ्नै आँसु पिएको छु !
लान्छौ भने बिहानी दिन्छु सक्दिन म रत दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
तन सुकेर लौरी बन्दा आँसु संगै जीवन बग्दा
एक्लै बसी रोएपछि आँसुले पिर बगाई लाँदा
लान्छौ भने फुल दिन्छु सक्दिन म काँडा दिन
निस्ठुरी को याद आउँदा सम्झी सम्झी पर्छ रुन
जब आउछ आँसु आँखामा थोरै दुख बगाई लान्छ
हाँसो संगै खित्केर आँखाबाट आँसु बग्छ !
लान्छौ भने हाँसो दिन्छु सक्दिन म आँसु दिन
लान्छौ भने हाँसो दिन्छु सक्दिन म आँसु दिन !
धन्यवाद !
उही तपाइको चिरपरिचित साथी तथा हाँस्य बंग्या कलाकार
नारायण थापा पिपल -धारा 5 गुल्मी नेपाल