निरंकुश जुँगाविरुद्ध

समर्पण !
कसले भन्छ कविताले त्यो गर्दैन?
गर्छ…ह्वाइटहाउसदेखि तियानमेन स्क्वायरसम्मक्रेमलिनदेखि कान्दहारसम्मदिल्लीदेखि सिंहदरवारसम्मपश्चिमबंगालदेखि बल्खुसम्महरेक दरबारकाबदमास विरुद्ध कविताले राजनीति गर्छ...v

मन्तव्य !
कविता लेख्न थालेँ जसैयथास्थितीहरूविरुद्ध आजिवन आफुलाई प्रतिपक्षमा ढालेँ तसै v


पीलो

युगौँदेखि उत्तानो आँ…खोलेर बसेको कान्तिपुरकहिल्यै नअघाउँने खञ्चुवा मुखजसको अनुहारबाट सर्वत्र पीपैपीप खस्या’छकिनभने पीलोझैँ पाकेर निधारमैढ्याक्क सिंहदरबार बस्या’छ ।

घडी

सोहोरेर मिस्त्रीले सारा समयघडीमा कोचिदियो ताहाँ उप्रान्त पार्टपूर्जाले तोक्न थाले समयअर्थात, सुतेकाले जाग्ने समयजागेकाले जुलुस लगाउँने समयर जातजातका तानाशाहलाई घोडाबाट खसाल्ने समय


परेवा र चील

जुनसुकै देशकोजतिसुकै अग्लो डाँडाबाटजतिसुकै सेतो परेवा उडाए पनिखुला आकासमा‍‍‍‍‍...दिउँसै...चीलले परेवाको सिकार गर्छर त्यो चील ?...अमेरिकाको राष्ट्रिय पक्षी हो । छाता
सेँठसँग लिएको कालो रंगको होस्‍ या अमेरिकाबाट आएको छिर्बिरे यूएनमार्फत आएको नीलो रंगको होस्‍ या रक्सौल हुँदै पसेको पेटारे ओढेको दिनदेखि शिरमाथि चढ्छन् छाताहरूर सकृय हुन्छन् उभिण्डो टाँगेर आफ्ना टाउहरू ।
ईतिहासको यो घडीमाहोसियार ! छाता ओढ्ने मानिस !!उभिण्डो टाउके छातालेतिमीलाई सुभिण्डो सुरक्षा देलान्‍?

सिमानाको नेपाली

उसकै पार्टीको सिद्धान्तजस्तो खिया लागेको ईण्डियन ताल्चा खोल्योउसकै गुटको दिमागजस्तो कलकत्तातिर निर्मितमक्किएको पुरानो ट्यांका उघार्‍योउसकै अव्यवस्थित चिन्तनजस्ताघरेलु सामानहरू उल्टायो, पल्टायो छाम्यो, हेर्‍यो, खोज्यो तर कतै भेटेन ।
सिरानी हालेको रामायणको चेपचापमानागरिकता र झै-झगडाको कागजातका पोकोमाघरीघरी ऐनाझैँ हेर्ने गरेको गीता-ग्रन्थको खोलभित्र दातृसँस्थाले गोष्ठीमा दिएको ब्यागभित्रछोरी बिहे गर्न सर्त राखेपछिससुरालीबाट पाएको दराजको लकरभित्रभ्रमणभत्ताले किनेको ज्याकेटको भित्री गोजीभित्रकहीँ पनि नभेटेपछि सुस्ताजस्तै लामो सास फेरेर ऊ सुस्तायो र भन्यो - "कहिले हराउँछ...कहिले भेटिन्छयसपल्ट फेरि कुन छिमेकीले कता घुसार्‍यो?!"
बाजे-बराजुको पालादेखि आफ्नो भन्दै आएकोउसको वंशजको नाता लाग्ने जमीनको सिमाना यसपल्ट फेरि हरायो जहाँ उसका घर, गोठहरू उभिएकाछन्त्यो जमीनका अंग प्रत्यंग अचेल कसको विस्तारित चारकिल्लाभित्र परेका छन्?

तिहार र देश

बन्दुक धेरै भुकेकाले कागहरूअचेल गाउँ-घरतिर आउँदैनन्यसपाली त तस्बिरै राखेरकाग-पूजा गर्न छोरीलाई भन्नु पर्ला
धेरै भइसक्यो वस्तुभाउहरू गोठमाअसुरक्षाको नुन-पानी खाएर दुब्लाएका छन्कोरली-बाच्छीहरू बम-गोलाले सोत्तर भएका छन्गाईको सट्टा यसपालि कूश राखेरै लक्ष्मी पूजा गर्न श्रीमतीलाई भन्नु पर्ला
चाढ आइसक्यो केही ग-या छैनज्यान जोगाउँदै केही भ्याएको छैन...हेडमास्टरको कुर्सीछेउमा अपहरणको छाँयाले हात लम्काउँछबेरोजगार मृत्यु काम खोज्दै मर्निङवाकमा सबेरै भेटिन्छचुलाहरूमा त्रासको आगोले सेल-रोटीहरु पाक्न नसकेर धुवाँउँदैछन्देशवासी हो ! होसियार !!मुलुकको लम्पसार मानचित्रको शिरमा अचेलनयाँ नयाँ शिर्षकहरू दाउ खोज्दैछन्तिहार त गए पनि अर्को वर्ष फेरि आउलातर एकचोटि कतै गएपछि फर्केर आउँदैन देश । तस्बिर
उमङ्गका थरिथरि रङ्गहरुसुखदु:खको पसिनामा घोलेरमायाको मुलायम कूचिलेमेरो दिमागमा उतार्‍यो तिम्रो तस्बिर
ढुकढुकीको मिसिलमा नत्थी भइसकेपछिदसी प्रमाण भएर बस्दो रै'छ तस्बिररगतका अणु-अणुमा दाखिल भएपछिज्यान गए नमेँटिँदो रहेछ माया...कुनैदिन चाहियो भने मसँग माँग्नु...
ओ मातृभूमि !यो हुल्दङ्गाको शहरविचतिम्रो तस्बिरको गुरुकापीमेरै शरीरको फ्रेममा सुरक्षित छ...


ओक्खर

छामेर हेरेँ तिम्रो मुटु ओक्खर आकारको छ ।
म्वाई खाएपछि था'भोओखरको गुदीभन्दा'नि स्वादिष्ट रै’छ तिम्रो माँया ।
हाड नभा'कोभए ओक्खरकोस्वाद कहाँ सुरक्षित बस्थ्यो होला?छातीभित्र मुटु नचलेकोभएजीवन-सङ्गीत कहाँ धड्‍कन्थ्यो होला?नारी र पुरुष नभा'काभए

मेरो साथी !

तिमी बैचारिक आगो ओकल
म गर्छु उर्जा ब्यबस्थापन
किनकी
यहाँ सल्काइन्छ निस्फिक्री 'आगो' हरु
आफ्नै घर डढाएर बासुरी बजाईन्छ ||
देख्यौ तिमीले पनि
देखें मैले पनि
हवार हवार बल्दो चेतनको ज्वाला
रातो रहरलाग्दो प्रगतिको लाभा
ति उर्ध्वागामी ज्वाजल्य लप्का
निमेष भरमै
कुतर्कका खेलाडी हरु
हिनताबोधी 'जुडासे' हरु
अकर्मण्य यथास्थितिबादी हरु
पंक्तिबद्द
ओस्सियको सालको पात
गरिस्थ भुजामा बेर्दै
झ्याप झ्याप निभाऊन उध्यत रहे
निर्ममता पुर्बक कुल्चिन अभ्यस्त भए
मेरो साथी !
तिमी बिद्रोहको आगो खेलाऊ
म बढाउछु सहनशक्ति
किनकी
तिम्रो आँगभरी गरिबिको सिस्नो दलेर
अट्टहास गर्दैछन ज्यानमारा हरु
भोग्यौ तिमीले पनि
भोगें मैले पनि
ति लहलहाउदा प्रगतिका मुन्टा हरु
कल्कलाउदा भबिस्यका सुनाखरी हरु
निसास्सिन थालेका छन
ऐजेरू निस्फिक्री मौलाएको छ
बनमारा बेफिक्री डुल्दो छ
मेरो साथी !
तिमी परिबर्तनको आगोले डढेलो सल्काऊ
म उमार्ने छू स्वर्णिम भबिस्य को पालुवा ||


Thanx
Madan k.c.
Now in India
+91-9416990455

म ओइलाएको कोपिला

नटिप हेर कसैले मलाई
म त ओइलाई झरेको फूल हुँ
मेरो कर्म यस्तै छ,मर्म नलेउ
सिर्जनाको एक महाभुल हुँ
कुनै फूलमा बस्न पाउछौ भने
नाशम्झ मलाई म त्यसतै छु
मेरो त गन्ध आउछ,दुसित बनाउला
आभागी हु म यस्तै छु
पबित्र मन्दिरमा सिगारिउला
त्यो अब मलाई आश छैन
सडि गली झरीसके
मुठि भरी पनि श्वास छैन
माया र ममता चाहिन्न अब
पिर्थ्बिकै काखम पडिरहन देउ
कसैले खुटटाले कुल्चे पनि
हट नभन उसलाइ,कुल्चन देउ !!!

--
बाबुराम थापा
पिपलधारा ०८ गुल्मी नेपाल
मोब.००९७७.९७४७०२७८९८
Emailto:- baburamthapa_1977@yahoo.co.in

नखोज्नु है मलाई

नखोज्नु है मलाई बसन्त ऋतुको हरियालीमा
म त उजाड मरुभुमिमा हर्राई सकेछु
नसम्झिनु है मलाई कुनै खुशियालीमा
म त दुःख र आँशुको सागरमा पो डुबि सकेछु
नखोज्नु है मलाई पूर्णिमाको जुनेली रातमा
म त ५५ डिग्रीको घाममा जल्न पुगेछु
नखोज्नु है मलाई हजारौं दुनियाँको भिडमा
म त बालुवै बालुवाको मरुभुमी मा पुगी सकेछु
नखोज्नु है मलाई बिहानीको सुस्तरी पवनमा
म त समुन्द्री आँधिमा बडारीन पो पुगी सकेछु
नखोज्नु है मलाई वरपिपलको छहारीमा
म त रुखै नभएको मरुभुमीमा पो मडारिन पुगी सकेछु
नखोज्नु है मलाई जन्मभुमिको कुना कुनामा
म त गाउँ घर छाडी समुन्द्र तरी पराइ बनि सकेछु
नखोज्नु है मलाई पहिलाको गाउँ घरको ठेगानामा
म त अब परदेशी पो भैसकेछु, परदेशी पो भैसकेछु !!!

--
बाबुराम थापा
पिपलधारा ०८ गुल्मी नेपाल
मोब.००९७७.९७४७०२७८९८
हाल.............. सूर्या रोशनी ली. (शाखा कार्यालय)
फरीदाबाद हरियाणा (भारत )
मो.००९१.९७१६३१६०४९
Emailto:- baburamthapa_1977@yahoo.co.in

Kavita

पोखरी छ, पानी छैन, शारीर छ, जवानी छैन, मौन रहन देऊ शब्दहरु घटना छ, कहानी छैन, बितेका त्यी एतिहंस को समझाना छ, निसानी छैन, बालुवामा महल बनाउने अनुभन छ, बनी छैन, सूत तिमी सूत, भर्खर त मिर्मिरे छ , बिहानी छैन, निंद्रा पनी लागोस कसरी बिस्तरा छ, सिरानी छैन……..

Baburam thapa