पवनले पखेटा फिजायो मन्दिरमा घण्टा गुन्जीए
म बिउँझिए नानीझार भएर ।
म उभिए पाले झै ठिङ्ग
मेरो गमलाको फुल अगाडी
उ फिस्स् हास्यो
हाँसोमा मोहकता हराए झै लाग्यो ।
जिस्काए झै लाग्यो
म आँखा मिच्दै तन्किएं
उ मुन्टो बटारेर बाङगीयो
मुहारमा कान्ती हाराए झै लाग्यो ।
हरेक बिहान मेरो आगमन लाई
स्वागत गर्ने मेरो गमलाको फुल
आज कसै संग रात बिताए झै लाग्यो ।
सधैं प्यास मेट्न उत्सुक
मेरो गमलाको फुल
आज कसैलाई रस चुसाए झै लाग्यो ।
मेरो गमलाको फुलले जस्तै कतै
तपाईंको गमलाको फुलले पनि
आफ्नो कौमारीत्व त बेचेको छैन !!
धन्यवाद
मदन के.सी.
धुर्कोट रजस्थल-२
धुर धारापानी
गुल्मी नेपाल
No response to “मेरो गमलाको फुल !”
एक टिप्पणी भेजें